بیماری کرونا که ناشی از ویروس کوید ۱۹ می‌باشد، ارتباط مستقیمی با ایمنی بدن دارد. با توجه به شیوع گسترده این ویروس در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی، نگرانی‌های زیادی درباره تاثیر روزه داری بر افزایش تعداد افراد مبتلا در جامعه بوجود آمده است.
نظر سازمان بهداشت جهانی درباره روزه‌داری
سازمان بهداشت جهانی در اطلاعیه‌ای اعلام کرده است که روزه‌داری تاثیری بر ابتلا به ویروس کرونا ندارد. افرادی که سالم هستند و علائمی از این ویروس را در خود مشاهده نمی‌کنند می‌توانند همانند سالیان گذشته روزه بگیرند و از مواهب این ماه بهره‌مند شوند.
افرادی هم که به این بیماری مبتلا هستند یا دارای ضعف عمومی در بدن می‌باشند و بیم مبتلا شدن به کرونا را دارند می‌توانند با مشورت پزشک معالج خود روزه نگیرند.
تجمعات مذهبی در ماه رمضان امسال
باید توجه داشت که تجمعات مذهبی مانند مهمانی‌های افطاری، شرکت در نماز جماعت و مراسم شب‌های احیا توسط کارشناسان بهداشتی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود و بهتر است فاصله اجتماعی هوشمند بین افراد رعایت شود.
نظر مراجع تقلید درباره روزه داری و کرونا
مراجع اعظام تقلید درباره حکم روزه گرفتن با توجه به شرایط کرونا فتاوایی را صادر کرده‌اند. دین مبین اسلام توجه ویژه‌ای به سلامت افراد دارد و اولویت با حفظ جان افراد می‌باشد. در ادامه به بررسی فتاوای آیات اعظام می پردازیم:
فتوای آیت‌الله العظمی سیستانی
وجوب روزه مبارک رمضان یک تکلیف فردی است و هرکس که شرایط وجوب آن را داشته باشد باید فارغ از اینکه برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد. اگر فرد مسلمان بیم آن را داشته باشد که روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، باعث ابتلایش به کرونا شود، وجوب هر روزی که می‌ترسد در صورت روزه گرفتن به این بیماری مبتلا شود از او ساقط می‌گردد.
فتوای آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی
اگر بنا به گفته پزشکان متخصص، روزه گرفتن برای افراد احتمال ابتلای آن‌ها به بیماری و آسیب دیدن را افزایش دهد نباید روزه بگیرند و این مسئله در رساله عملیه هم آمده است. البتّه افراد نباید تظاهر به روزه خواری کنند و به این ماه شریف بی‌احترامی کنند.
فتوای آیت‌الله العظمی وحید خراسانی
کسی که می‌داند روزه برای او ضرر ندارد اگر چه پزشک بگوید ضرر دارد باید روزه بگیرد!!! کسی که یقین یا به گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس از آن داشته باشد اگر چه پزشک بگوید ضرر ندارد نباید روزه بگیرد و اگر هم روزه بگیرد صحیح نیست. مگر اینکه روزه برای او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد که در این صورت روزه‌اش صحیح است.
فتوای آیت‌الله العظمی صانعی
به طور کلی چنانچه مکلف احتمال عقلایی بدهد روزه‌گرفتن موجب تشدید بیماری و یا احتمال بیمارشدن می‌گردد روزه بر او واجب نمی‌باشد و ناگفته نماند که احتمال ضرر بلکه خوف از آن در روزه نگرفتن کفایت می‌کند و لکن چنانچه تا سال آینده بیماری بهبود یابد یا احتمال بیمارشدن رفع شود باید روزه‌های نگرفته را قضا کند.
فتوای آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی
در صورتی که مکلف واقعا از روزه گرفتن خوف ضرر داشته باشد(به تصدیق اطبا حاذق و متدین) در این صورت می‌تواند روزه نگیرد. البته مبادا اشخاص این موضوع را بهانه‌ای برای روزه‌خواری قرار دهند.
بدون دیدگاه