امروز ۱۲ اردیبهشت هستش و طبق تقویم رسمی در جمهوری اسلامی ایران هرساله این روز را روز معلّم می‌نامیم. در مورد روز معلّم سخنان زیبا کم گفته نشده است. مثلا:
- معلّمی شغل انبیا است
- معلّمی عشق است
- معلّمی پاک‌ترین شغل دنیا
- معلّمی عروج هنر و پرواز نور است
- معلّمی اوج عبادت‌ها است
- و..
تمامی جملات بالا ارزشمند و بیان‌کننده ارزش ذاتی یک معلّم هستند. امّا سئوال مهمی که ذهن را درگیر می‌کند این است که ارزش واقعی معلّمی به چیست؟ چرا تا این مقدار به معلّمی و آموزش دادن در متون دینی و ادبی بها داده شده است؟
چرا معلّمی ارزشمند است؟
ست گودین نویسنده، سخنران و کارآفرین آمریکایی در مورد آموزش جمله‌ای زیبا می‌گوید:
” به دیگران آموزش می‌دهیم تا خودمان بیشتر یاد بگیریم نه آن‌ها چیزهایی یاد بگیرند “
ست گودین
بنابر گفته ست گودین هدف از آموزش به دیگران، یادگیری بیشتر خودمان است نه آن‌ها. زندگی یک انسان مملو از یادگیری است و این یادگرفتن‌ها هستند که انسان را به جلو می‌برند. یادگیری اساس و پایه هر فرهنگ و تمدّنی می‌باشد. یک معلّم بیش از آن که یاد بدهد، یاد می‌گیرد و این آموخته‌های جدید، زندگی و آینده او و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند را تغییر خواهد داد.
شاگردان هر استادی روزی می‌آیند و روزی خواهند رفت. تنها این اساتید و معلّمین هستند که نسل اندر نسل باقی می‌مانند. آن‌ها نیاز دارند تا یافته‌های خود را روزبه روز ارتقا دهند. این ارتقاء دانش علاوه بر رشد جامعه و دانش‌آموزان بیش از بیش به جریان فکری معلمان ما اثر خواهد گذاشت.
مسیر زندگی انسان‌ها مملو از تغییرات می‌باشد. آموزش می‌تواند مسیر بهتری را پیش‌روی ما بگذارد و ما را از گذرگاه‌های سخت وپیچیده عبور دهد. اساتید بزرگ سعی می‌کنند تا دانش‌پژوهان خود را از منطقه امن زندگی‌شان خارج کنند و آن‌ها را با مسائل و چالش‌های جدیدی مواجه کنند تا به بیشترین رشد خود برسند.
معلّمی ارزشمند است چون در آن آموزش و آموختن متوقف نمی‌شود و یک فرآیند همیشگی است که با قدرت ادامه می‌یابد.
بدون دیدگاه